İki haftadır gözlerimi şişmiş gören arkadaş üzülme bu kadar, bak sen şu çocuğu bi denesene dedi. -'Oha hayvan, eşya mı deniyoruz' dedim o günden beri bana selam vermiyor..


Karşıma çıkan herkes üzülme diyor! Lan bırakın da üzüleyim biraz dedim, geber o zaman dediler.. (arkadaşlarımın ortası yok!) 



Sedoşum da bana sürekli yas sürecindesin sen, bak yastasın diyor.. Biri mi öldü lan? demeye kalmadan doğru ya dedim.. 


Tamam bea tamam sen de başlama, biraz daha var sonra düzelicem.. Yas tutmadan sevinç olmaz, az kaldı sabret biraz sayın okuyucu, valla bak!


Hemen içim karardı deme bu son artık neşeli yazcam... 


 Not: lanlu lunlu, ohalı çüşlü konuşmalarımdan da anlaşıldığı üzere içimdeki kabasakal bir türlü rahat durmuyor..:)







Görsel alıntı buradan