Yağmur yağdı sonunda.. 

Yağmur eşliğinde çıkan toprak kokusunu, yağmur damlalarının yere çarpmasıyla çıkan yağmur sesini hatta şimşekleri bile özlemişim..

Keşke tek başıma değil de sevdiğim biriyle birlikte izleyebilseydik..

Bayılıyorum şu toprak kokusuna, ohh miss..:) 


Bu yağmur eşliğinde Murathan Mungan'dan Herkes ve Birkaç Kişi şiirini dinlemenin tam zamanıdır bence..

Yağmur herkese yağar
Güneş ısıtır herkesi
Mevsimler herkes içindir
Yalnız çığ altında kalan
Sele kapılan her zaman birkaç kişi

Herkes içindir aşk da ayrılık da
Yalnızca birkaç kişi ölür acıdan
Eskiden ölümle tartılırdı ayrılık
Kiminin hayatı yalnızca unutkanlıktan

Her şey, herkes için değildir oysa
Kimi hiçbir şey öğrenmez karanlıktan
Yalnızlığı kullanmayı bilmez kimi
Kimi ayrılamaz karanlıktan

Yağmur herkese yağar
Ama çok az insan tutar yağmurun ellerini
Onca şarkı onca film onca roman
Ama sevmeye yetmez herkesin kalbi

Çığ altında kalan sele kapılan
Aşktan ve acıdan ölen
Birkaç kişi dünyayı başka bir yer yapmaya yeter
Aslında onların hikayesidir anlatılan
Diğerleri dinler, seyreder, geçer gider
Geçer gider herkes
Hikayelerdir geriye kalan.



Yağmur kokusu eşliğinde şimşekler havayı aydınlatırken güzel gitti diyorum ve yanaklarınızdan mıncırıyorum..:)



Görsel alıntı buradan