Elif Şafak'ın son kitabı Şemspare. Habertürk Gazetesi'nde yazdığı yazılardan derlenmiş, deneme türünden güzel bir kitap..

Ayrıca kitaptaki yazılı unsurları desteklemek için konulan çizimler de kitapla gayet güzel bir bütünlük oluşturmuş.

Şunu anladım ki Elif Şafak'ın kitaplarını okuyorsanız; sadece bir kitap okumuyorsunuz. Kitap içinde binlerce kitap, kitap içinde onlarca film, şiir, hikaye ve hayat görüşü.. 

Benim de çok sevdiğim ders verici bir olay olan Dreyfus olayı, Çek sanatçı ve siyasetçi Vaclav Havel, İranlı kadın şair Füruğ Ferruhzad'ın hikayesi, gerçek bir hikaye olan ormanda kendi başına büyümüş Vahşi Oğlan Peter'ın yaşam serüveninin nasıl da romanlara konu olduğuna kadar daha birçok şey öğretiyor insana..

Ve okunması gereken, bizzat yazar tarafından tavsiye edilen kitaplar: Örümcek Kadının Öpücüğü- Manuel Puig, Shakespeare Olmak- Stephan Greenblatt, Germinal- Emile Zola..

Uzun lafın kısası insanın ufkunu genişleten, yeni serüvenlere sürükleyen, sadece kendi açınızdan değil daha geniş açılardan bakmanızı sağlayan ve belki de pencerelerinizi sadece kendi ülkenizde olup bitenlere değil tüm dünyaya açmanızı sağlayan bir kitap. Okunası bir kitap.
Kitaptan altını çizdiğim bazı bölümler:

Nasıl da tahammülsüz davranıyoruz, aşk söz konusu oldu mu şüphenin kırıntısına dahi. Totaliter aşklarımız. Yayılmacı, işgalci, tahakkümperver. Sevdiğimizin benliğinin haritasını ele geçirmediğimiz tek bir köy ya da kasaba kalmamalı. Emin olmak istiyoruz, yüzde yüz, yüzde beş yüz.

Ölene kadar seveceğim yemini ne kadar temelsiz aslında, boş bir dayatma. Şu anı bilebiliriz sadece, koca bir ömre dair edilen her taahhüt, özünde zorlama.

Her ülkede seçim öncesi fikir ayrılıkları olur ama biz daha ziyade gezegen ayrılıkları yaşıyoruz. Ayrı galaksilerin yaratıkları gibi davranıyoruz birbirimize.

Eğilip bükülmeyen sonunda kırılır, düşünmediler. Eğilip bükülmeyen sonunda kırar, düşünmediler.

Tereddüt inancında, özgüvenin de, aşkın da olmazsa olmazı. Şüpheye ve çelişkiye yer vermeyen aşklar, yalan aşklar!

Dünya bir kütüphane keşfedilmeyi bekleyen. İçinde yaşadığın şehir bir eser açılmayı bekleyen. aşk da insan da bir kitap okunmayı bekleyen...

Vazgeçebilmek bir erdemdir. Bir deli güzel meziyettir ki insan kolay kolay kavrayamaz önemini. Gençken daha zordur buna vasıl olmak... Hayat öğretir bize. Hayat ve bir de kronikleşmiş hatalarımız. Kimilerimiz ise hiçbir zaman öğrenemeyiz. Dersimizi alamayız...

Peki ne yapmalı? Zor da olsa, bırakmaz lazım. Gitmek istiyorsa sevgili, madem ki budur gönlünün dilediği, dilinin söylediği, kenara çekilip yol açmak lazım gidene. Vazgeçebilmek.





Tavsiye olunur..

=)