Hayat mı insanı değiştiriyo, yaşadıkları mı, zaman mı, bilinmez.. bildiğim şey ise evet ben de değiştim.. Eskisi gibi değilim pek sevdiğim okuyucum.. 

 Hayattan çok beklentim yok artık. Bir şeyi istersem alırım beklemem çünkü! Nasıl bir iddialı girdim lafa bea :)

 Baharı yazı daha bir heyecanlı bekler oldum, artık. 
Eskiden hayal ettiğim birçok yeri gezip görme hayalime kavuştuğumda mutluluktan delireceğimi düşünürken daha bir duruldum..


Meselâ eskisi gibi hayat sevinciyle dolup taşmıyorum.. Niye bilmem belki de çocukluğun verdiği aptal bir mutluluk, kanın deli aktığı zamandan kaynaklı fazladan bir yaşam enerjisiydi. Çocukluktaki gibi salak salak şeyler yapıp bunlardan mutlu olmayı isterdim..


Ve biliyor musun çok sevgili okuyucu artık nescafe de içiyorum ara sıra.. hiç sevmediğim hiç içmediğim şey şu hani! artık içiyorum ya da içmek zorunda kalıyorum.. Yok yok tabi ki de kola içmiyorum hâlâ!


İnanmayacaksın ama eskisi kadar da süslü değilim, tamam süslüyüm ama eskisi kadar değil yani.. :)


Ama değişmeyen şeyler de var, mesela hâlâ deli gibi bir Türk kahvesi manyağıyım! Kahvaltıdan yarım saat- 1 saat sonra içilen sabah kahvesi olmadan o günü başlamış saymam! 


Ve deli gibi kızmama rağmen hala zor bir insansın diyorlar bana.. Değilim lan! Ben zor değilim insanlar kolaya alışmışş..


Hâlâ çabuk güvenen bir insan değilim ve bu özelliğimi seviyorum; çünkü bu sayede hiç kazık yemedim, hayal kırıklığına uğramadım..


Evet İstanbul'u hâlâ sevmiyorum.. Ama sevdiğim insanla birlikte olma hayalimi seviyorum.. :)


Hâlâ fal baktırıp baktırıp pişman oluyorum. Evet evet hâlâ akıllanmadım! Falcıyla kavga etmek de hâlâ hobilerim arasında!!



Peki sen, sen hiç değişmedin mi? 
=)